Doorgaan naar hoofdcontent

Uitslag CT-scan

Vrijdag 8 april ben ik naar het UMCG geweest voor een CT-scan. Zo'n scan stelt niet veel voor en binnen een kwartier sta ik altijd weer buiten. Het enige waar ik altijd tegenop zie is het infuus, want ik ben nog steeds bang voor naalden...

Eigenlijk was ik niet gespannen voor de uitslag, omdat ik mij sinds de laatste chemokuur wel goed voelde. Maar elke dag begon de spanning meer toe te nemen. Ik maakte er toch wel een dingetje van te maken, want het is toch wel een belangrijke uitslag. 

Gisteren hadden Ro en ik een afspraak met mijn oncoloog. Helaas was ze ziek, maar we kregen nu een andere arts. Zij wist ons al snel te vertellen dat de scan goed was! Er was verdere afname van de kankercellen te zien en mijn bloedwaarden waren ook goed! Dit betekent dat die ellendige chemokuren niet voor niets zijn geweest.

En nu? Nu wordt er een afwachtend beleid toegepast en dit houdt in dat ik elke 3 maanden een scan krijg en er pas weer vervolgstappen worden genomen als de kankercellen weer actief zijn. Begin juli moet ik weer door de scan en half juli krijgen we de uitslag. Zelf had ik al voorgenomen dat ik voorlopig geen behandeling meer wil, want heb er net 4 maanden behandeling op zitten, dus wil ook minimaal 4 maanden rust hebben. Fijn dat dat nu ook kan!

Volgens de arts kunnen we ook prima op vakantie, als we maar wel een goede annuleringsverzekering afsluiten. Dus dat gaan we nu regelen en daarna kunnen we de tickets naar Indonesië boeken! Ook wil ik al een tijdje een nieuwe tattoeage, maar tijdens de behandeling mocht dit niet i.v.m. infectiegevaar. Aangezien mijn bloedwaarden ook goed waren, mag ik nu ook weer een tattoeage laten zetten.

Het is fijn om te weten dat ik 3 fijne maanden in het vooruitzicht heb. Drie maanden dat ik weer wat kan plannen en wat doelen kan stellen. Er zijn al heel veel leuke dingen gepland, superleuk! Al ben ik nog wel erg zoekende naar een juiste balans, omdat ik erg laag in mijn energie zit... Ook wil ik proberen om weer zo fit mogelijk te worden en mijn conditie weer op te bouwen, zodat we in Indonesië lekker kunnen gaan backpacken!

Carpe Diem!

 

 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Lief Verdriet

In mijn laatste blog had ik al geschreven dat ik iets had bedacht om mijzelf bezig te houden. Een leuk project dat bestaat uit meerdere dromen van mij. Ik ben druk bezig geweest om het concreet te maken en uit te werken en het eerste stapje is gezet. En dat is namelijk een eigen site, genaamd Lief Verdriet. Vanaf nu ga ik verder bloggen op Lief Verdriet. Ik heb eigenlijk grootse plannen, maar laat ik eerst maar eens klein beginnen en dat is dus bloggen over mijn dagelijkse leven als ongeneeslijk zieke mama. Het dagelijks schrijven op Polarsteps vond ik zo leuk en fijn om te doen, dus het is de bedoeling dat ik op Lief Verdriet veel ga schrijven, niet dagelijks, maar in ieder geval regelmatiger dan ik hier heb gedaan. Dus als je graag op de hoogte wilt blijven van mijn palliatieve leven, neem dan een kijkje op mijn eigen site Lief V erdriet . Liefs, Nina

Mijn elfde maand als kankerpatiënt en meer

  Op 17 juli schreef ik mijn laatste blog op deze site en daarna was het stil... Excuus hiervoor, maar in de tussentijd heb ik natuurlijk niet stil gezeten en daarom deze update. De laatste blog was namelijk net voor onze vakantie, mijn droomreis en ik had het op mijn manier daar onwijs druk mee. Ik wilde deze reis wel graag gaan vastleggen en zou jullie nog laten weten hoe en wat... en dat heb ik dus niet gedaan. Onze reis was fantastisch en bijna dagelijks heb ik dit bijgehouden via Polarsteps. Als jullie het leuk vinden om dit te lezen dan kan dat via https://www.polarsteps.com/NinaKremer1981/5284785-droomreis-indonesie Mijn elfde maand (van 8 juli tot 8 augustus) was dus een geweldige maand, aangezien ik voornamelijk op reis door Indonesië was. Gelukkig voelde ik mij ook heel goed en dat was heel fijn! Mijn conditie is nog steeds niet heel goed, maar we hebben veel gewandeld (elke dag minimaal 10.000 stappen), gezwommen, mooie tours gedaan, gehiked en ik heb ook nog een surflesje g

Mijn negende maand als kankerpatiënt

  Mijn negende maand als kankerpatiënt was een maand met een dubbel gevoel. Aan de ene kant was het een hele fijne maand. Ik heb veel qualitytime gehad met mijn gezin, familie en vrienden en zoals jullie van mij gewend zijn was dat bijna altijd in combinatie met lekker eten, drinken en als het kon ook nog lekker in het zonnetje. Ook hebben we met Hemelvaart gekampeerd in Zeeland, eigenlijk was het glamping, want we zaten in een luxe tent met echte bedden en we hadden ons eigen sanitair. Fie vond het geweldig op de camping en wil het liefst volgend jaar twee weken naar een camping... Natuurlijk heb ik ook genoten, heerlijk om even in een andere omgeving te zijn. En dan het letterlijke hoogtepunt van deze maand was de rondvlucht, waar ik ook maximaal van heb genoten. Aan de andere kant was het een wat mindere maand. Ik had gedacht dat ik nu wel weer hersteld zou zijn van de chemo en weer fitter zou zijn. Waarschijnlijk ben ik ook wel hersteld van de chemo, maar nu begint mijn lijf moeili