Flying high through the sky

In mijn vorige blog had ik geschreven dat ik elke zondag een update zou gaan plaatsen, maar vorige week zondag stond er geen update op de blog. Als je mij een beetje kent dan weet je dat ik heel goed ben in plannen, maar dat ik altijd wat moeite heb met het uitvoeren van mijn planning... Maar vandaag dus een wel een blogje over afgelopen week, een vrij chaotische week met een heel tof hoogtepunt!

Met het Hemelvaartweekend zijn we naar Zeeland geweest en dat was heerlijk, maar voor mij ook wel vermoeiend. Helaas kreeg ik ook weer last van mijn buik, maar ik dacht dat het kwam door het leuke, maar dus ook drukke weekend en dat rust wel zou helpen. Maandag had ik alleen geen tijd voor rust, want moest allemaal dingen doen. Ook was ik mijn huissleutel vergeten, dus moesten Fie en ik naar mijn broer lopen voor de sleutel. Allemaal gedoe en na het eten ben ik even op de bank gaan liggen en dus keihard in slaap gevallen.

Dinsdag had ik een mindere dag, zo onwijs moe en ook nog steeds last van mijn buik. Dus heb eigenlijk de hele dag op de bank gelegen, Netflix gekeken en geslapen. Woensdag had ik nog steeds last, dus toch maar even het UMCG gebeld. Ik heb aangegeven dat ik nog wel normaal kan functioneren en niet krom lig van de pijn, maar dat ik het gewoon even wilde melden voor in het dossier. Zoals verwacht kunnen ze niet zoveel doen dus hoefde ik niet langs te komen. Maar ik moet het wel in de gaten houden en bellen als het erger wordt. Ook is besloten om de CT-scan te vervroegen. Deze zou eerst begin juli gaan plaatsvinden, maar het wordt nu 20 juni. Dit duurt ook nog even, maar het kon niet eerder in verband met drukte. Ik vind het wel fijn dat de scan nu eerder is, want ik kan niet zo goed tegen onzekerheid en onduidelijkheid.

Donderdag had ik om 11 uur een afspraak met mijn teamleider, een koffie momentje op het werk, waar ik al 8 maanden niet meer was geweest. Voor ik naar Kampen reed, bleek de motorolie op te zijn en toen ik die bijvulde zag ik nog iets dat leeg was en dat is vaak geen goed teken. Dus ik ben snel naar de garage gereden, het bleek de koelvloeistof te zijn. Nadat ze die hadden bijgevuld ben ik snel naar Kampen gereden, want ik was al aan de late kant. Toen ik bij het werk de auto uitstapte maakte de auto een raar geluid... Google gaf mij geen duidelijk antwoord en ondertussen had ik alweer de raarste dingen in mijn hoofd gehaald, zoals een auto die zou ontploffen bij school. Ik heb de garage maar gebeld en volgens mij dacht de monteur dat ik mijn verstand was verloren. Gelukkig kon hij mij wel geruststellen. 

Het was onwijs leuk om weer op school te zijn! Zo fijn om tussen alle leerlingen door de gangen van de school te lopen en om met collega's in de docentenkamer te zitten en te praten. Ik kon natuurlijk heel verdrietig zijn, omdat ik nooit meer voor de klas kom te staan als docent, maar ik was juist heel dankbaar en blij dat ik toch 2 weken voor de klas heb gestaan bij deze leuke school met leuke collega's en leuke leerlingen. Ik reed dan ook met een dikke glimlach op mijn hoofd weer naar huis!

Vrijdag was een hele fijne dag. 's Ochtends met een vriendin een koffietje gedaan bij Buur en daar heerlijk in het zonnetje gezeten. En 's middags ging ik iets onwijs tofs doen, namelijk een vlucht boven Friesland! Een vriend heeft vorig jaar bij een veiling voor Spieren voor Spieren het hoogste bod gedaan op een rondvlucht boven Friesland en dit heeft hij mij cadeau gedaan. Superlief, leuk en spannend. Ik heb het namelijk niet zo op hoogtes en kleine vliegtuigen en dit was een heel klein vliegtuig. Ik was dan ook lichtelijk gespannen, maar gelukkig was de piloot aardig, rustig en van de check, check, dubbel check! Het opstijgen vond ik wel spannend, maar natuurlijk ging alles goed. De vlucht was heel tof, zo mooi om alles van bovenaf te zien. En het is zo rustgevend en ontspannend daar boven, ik heb echt onwijs genoten en was helemaal zen. Good life in the sky!

Zaterdag was de mini 11stedentocht, een fietstocht van 40 km. Deze zou ik met Marije, Meyron en Fie gaan fietsen, maar omdat ik eigenlijk steeds meer last/pijn heb, leek het mij verstandiger om niet mee te gaan doen. Ik baalde er wel behoorlijk van, die stomme kanker, langzaam pakt hij steeds meer dingen van mij af en dat moet ik maar accepteren... Marije, Meyron en Fie hebben de mini 11stedentocht wel gefietst en dat ging heel goed. Fie heeft genoten en kwam supertrots over de finish, waar Ro, Naomi en ik hun stonden op te wachten. Fie was dan ook heel blij met haar 2de medaille van deze week, want ze heeft deze week ook de Avond4daagse gelopen. Voor de rest hebben we gisteren lekker chill gedaan.

Straks hebben we een verjaardag, dat is wel even leuk en gezellig! Morgen hebben we niks op de planning en dat is ook wel fijn. Volgende week heb ik ook een vrij lege agenda en ik hoop dat de last/pijn wat gaat afnemen of in ieder geval niet erger wordt.

Hele fijne zondag en Carpe Diem!