Mijn tiende maand als kankerpatiënt

Donderdag was het de achtste van de maand en dat betekende dat ik alweer 10 maanden kankerpatiënt ben. De tijd gaat echt snel, want ik ga 'gewoon' al richting mijn eerste cancerversary, maar zo ver is het nog niet. Vandaag blik ik even terug op mijn tiende maand als kankerpatiënt.

Ik heb een hele goede en fijne maand gehad met vooral heel veel leuke dingen. De CT-scan en de uitslag was even spannend, maar zoals jullie kunnen hebben lezen, was deze heel goed. Deze goede uitslag gaf mij mentaal ook een boost. Mijn lichaam heeft goed gereageerd op de chemo en mijn lichaam is (eindelijk) goed aan het herstellen, anders had ik die halve marathon ook nooit kunnen uitwandelen. 

Natuurlijk heb ik afgelopen maand weer veel genoten van F&F oftewel Food & Friends/Family. Goede gesprekken voeren en veel lachen met lieve vrienden, familie en ex-collega's in combinatie met lekker eten en/of een drankje op het terras in de zon vind ik echt heel fijn. Ik ben daar zo dankbaar voor! 

Daarnaast zijn we met een groepje vrienden naar het Fable & Fantasy Festival in Emmen geweest, dit was erg leuk om eens mee te maken. Ook heb ik samen met een vriendin voor het eerst gefloat. Floaten is het gewichtloos drijven in een floatcabine met water en magnesiumsulfaat. Floaten is heel ontspannend en volgens de site heeft het heel veel voordelen. Ik vond het inderdaad heel ontspannend, maar een uur drijven in stilte vond ik ook vrij lastig. 100.000 gedachten schoten door mijn hoofd, dus volgende keer zet ik een muziekje op om mijn gedachten ook wat te kalmeren.

Wat ik ook heel bijzonder vond was dat ik samen met Marije een tattoo heb laten zetten. We hebben gekozen voor het infinity teken, omdat het staat voor oneindige vriendschap. We zijn al vriendinnen vanaf de brugklas en hebben altijd gezegd dat we samen in het bejaardenhuis zouden belanden. Waarschijnlijk gaat dat niet lukken, maar de tattoo zal ons altijd verbinden, wat er ook gebeurd.

Deze tiende maand zijn we ook weer een weekendje weg geweest en dat was echt heerlijk! Janny en Oscar zaten een week in een huisje op een vakantiepark in Otterlo en zij hadden ons voor het weekend uitgenodigd om samen Janny haar verjaardag te vieren. Het was vooral heel relaxt en onbezorgd, waar de kanker even niet bestond. Het weekendje hebben we afgesloten met een bezoek aan de Apenheul, wat ook erg leuk was.

Door al deze leuke dingen vergeet ik steeds vaker dat ik ziek ben. Of het komt omdat ik mij steeds beter ga voelen en ik de struisvogelpolitiek weer toepas. Lekker mijn kop in het zand steken en net doen of het er niet is.  Ik wil gewoon die onbezorgde zomer zonder kanker en dat lukt het beste met mijn kop in het zand. Helaas helpt dit niet altijd, want ik loop nog vaak tegen mijn grens aan of ik ga er over, zodat ik weer een dag of enkele dagen vermoeid op de bank lig. De pijn is af en toe ook nog aanwezig, maar kan er nog prima mee functioneren.

Afgelopen week had ik een afspraak met de bedrijfsarts. Normaal gesproken is dit online, maar omdat het ons laatste gesprek was, aangezien ik eind van de maand uit dienst ga, was het bij haar op kantoor. Het was wel fijn om haar eens in real life te spreken en het was een goed gesprek, maar ook confronterend. Zij had namelijk een actueel ordeel opgesteld en dit gingen we samen doornemen. Ik moest toch wel enkele tranen laten toen ze vertelde dat ze op het formulier de optie 'de werknemer kan niet werken, ook niet in de toekomst' had aangekruist. Daar gaat mijn droombaan om als docent Nederlands voor de klas te staan en ik ben dan dus ook maar met de studie gestopt. Zo stom dat die klote ziekte beetje bij beetje steeds meer van mij afpakt, maar ja, dat hoort helaas bij het kankerleven.

Nu eerst maar genieten van de vakantie en daarna ga ik wel verder kijken wat ik nog kan en wil. Misschien toch dat boek schrijven? Mijn elfde maand als kankerpatiënt staat in het teken van mijn droomreis naar Indonesië. Nog 2 weken en dan vertrekken we en ik heb er zo onwijs veel zin in! Ik zal volgende week even een blogje schrijven over de voorbereidingen en ons reisplan.

Deze tiende maand was al heel goed en het wordt alleen maar beter, want de elfde maand gaat echt geweldig worden!

Carpe Diem lieve mensen!