Nina plukt het leven

  Op 17 juli schreef ik mijn laatste blog op deze site en daarna was het stil... Excuus hiervoor, maar in de tussentijd heb ik natuurlijk niet stil gezeten en daarom deze update. De laatste blog was namelijk net voor onze vakantie, mijn droomreis en ik had het op mijn manier daar onwijs druk mee. Ik wilde deze reis wel graag gaan vastleggen en zou jullie nog laten weten hoe en wat... en dat heb ik dus niet gedaan. Onze reis was fantastisch en bijna dagelijks heb ik dit bijgehouden via Polarsteps. Als jullie het leuk vinden om dit te lezen dan kan dat via https://www.polarsteps.com/NinaKremer1981/5284785-droomreis-indonesie Mijn elfde maand (van 8 juli tot 8 augustus) was dus een geweldige maand, aangezien ik voornamelijk op reis door Indonesië was. Gelukkig voelde ik mij ook heel goed en dat was heel fijn! Mijn conditie is nog steeds niet heel goed, maar we hebben veel gewandeld (elke dag minimaal 10.000 stappen), gezwommen, mooie tours gedaan, gehiked en ik heb ook nog een surflesje g

Het aftellen is begonnen, want zaterdag vertrekken we naar Indonesië! Dankzij jullie, gaan wij mijn droomreis maken en we hebben er zo onwijs veel zin in. Fie had afgelopen donderdag haar laatste schooldag en 's middags werd het schooljaar afgesloten met een zomerfeest. Het Ichthus College had donderdag als afsluiting een bijeenkomst per team om daarna met alle teams te genieten van een barbecue. Natuurlijk ben ik daar even geweest om afscheid te nemen van mijn collega's en het Ichthus. Vrijdag heeft Ro zijn laatste werkdag, dus hij moet nog even een weekje doorbikkelen. Zaterdag vliegen we vanaf Dusseldorf Airport met Emirates via Dubai naar Jakarta. Een vriend heeft aangeboden om ons naar Dusseldorf te brengen, dus dat is superfijn! Onze vlucht vertrekt om 15.25 uur en 6.5 uur later landen we op Dubai. Daar hebben wij een dikke 4 uur om over te stappen en om 4.10 uur plaatselijke tijd vliegen we dan in 8.5 uur naar Jakarta. Hier komen we dan om 15.40 uur plaatselijke tijd aan

Donderdag was het de achtste van de maand en dat betekende dat ik alweer 10 maanden kankerpatiënt ben. De tijd gaat echt snel, want ik ga 'gewoon' al richting mijn eerste cancerversary, maar zo ver is het nog niet. Vandaag blik ik even terug op mijn tiende maand als kankerpatiënt. Ik heb een hele goede en fijne maand gehad met vooral heel veel leuke dingen. De CT-scan en de uitslag was even spannend, maar zoals jullie kunnen hebben lezen, was deze heel goed. Deze goede uitslag gaf mij mentaal ook een boost. Mijn lichaam heeft goed gereageerd op de chemo en mijn lichaam is (eindelijk) goed aan het herstellen, anders had ik die halve marathon ook nooit kunnen uitwandelen.  Natuurlijk heb ik afgelopen maand weer veel genoten van F&F oftewel Food & Friends/Family. Goede gesprekken voeren en veel lachen met lieve vrienden, familie en ex-collega's in combinatie met lekker eten en/of een drankje op het terras in de zon vind ik echt heel fijn. Ik ben daar zo dankbaar voor! 

  De nacht van zondag op maandag heb ik niet goed geslapen. Het was warm, ik was onrustig en de raarste dromen kwamen voorbij. Ook had ik gedroomd dat de uitslag van de CT-scan positief was, dus dat was een goed teken! We hadden de afspraak pas om 14.30 uur, maar gelukkig ging de dag redelijk snel voorbij. Nadat ik Fie naar school had gebracht, had ik een afspraak bij de fysio. Ik was nog een beetje stijf van die halve marathon die we zaterdag hadden gewandeld, maar het sporten was lekker en ging erg goed! Thuis nog even  het huishouden gedaan en om mezelf niet helemaal gek te maken van de zenuwen heb ik mijn gedachten verzet door een leuke film op Netflix te kijken. Rond half 1 kwam Ro thuis en even later zaten we in de auto naar het UMCG. Natuurlijk waren we te vroeg en konden we nog even een koffie en latte doen bij de fontein in het UMCG. Dit doen Ro en ik eigenlijk altijd en hoort er een beetje bij. In de wachtruimte van de oncologische afdeling was het druk, maar gelukkig waren w

  Gisteren was de Mar-athon Sneek! Overdag konden de wandelaars de hele, halve of kwart marathon gaan wandelen en 's avonds waren de hardlopers aan de beurt.  Begin februari hebben we (Kirsten, Janny en Sharon) ons ingeschreven voor de halve wandel marathon. Ik zat toen midden in de chemo en vond dit wel een mooi doel om naar toe te werken. Zo had ik een stok achter de deur om in beweging te blijven tijdens de chemo en natuurlijk na de chemo. Goed voor het herstel en gelukkig dachten de fysio en oncologische verpleegkundige er ook zo over. De fyso had aangegeven dat ik de afstand wel rustig moest gaan opbouwen en ik moest de oncologische verpleegkundige beloven dat ik zou uitstappen als het niet meer zou gaan. Dus ik moest duidelijk mijn grens bewaken en er niet over gaan. Aangezien de marathon precies 3 maanden na mijn laatste chemo zou zijn, moest dit wel haalbaar zijn. Gelukkig wandel ik dagelijks, want als ik Sofie naar school breng of haar van school haal doe ik dat lopend. Va

  Begin juni heb ik de oncologische verpleegkundige gebeld, omdat ik last had van pijntjes en kwaaltjes. En nu bijna drie weken later mocht ik afgelopen maandag eindelijk door de CT-scan. Stiekem had ik gehoopt dat de pijntjes en kwaaltjes in de tussentijd waren verdwenen, maar helaas. Ook is het bultje in mijn hals groter geworden en vorige keer was dat geen goed teken. Gelukkig kan ik nog wel redelijk normaal functioneren en slik ik zo min mogelijk paracetamol. Maandag moest ik mij om 12.20 uur melden bij de afdeling Radiologie. Het was mijn bedoeling om eerst bloed te laten prikken, maar het was zo druk in de wachtkamer dat ik gelijk naar Radiologie ben gegaan. Daar was het ook behoorlijk druk in de wachtruimte, maar rond 12.30 uur hoorde ik mijn naam en was ik aan de beurt. Ik zag er weer behoorlijk tegenop, omdat ik ook een infuus moest voor de contrastvloeistof. Gelukkig prikte ze in één keer goed en binnen 10 minuten stond ik alweer buiten. Daarna ben ik toch maar gaan bloedprik